ในวันประกาศผลทุนรัฐบาลรัสเซีย – ภู ตูลา
หลังจากสมัครแล้ว..ที่ไทยก็เปิดเทอมปีสอง ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยตามปกติเพื่อนในกลุ่มเดียวกันก็รู้ว่าผมสมัครทุนรัสเซียสาขาแพทย์ไป เมทที่หอก็ยิ่งรู้ เพราะว่าผมซื้อหนังสือพรีเวียตรัสเซีย และ ภาษารุสเซีย ของมหาวิทยาลัยรามคำแหงมาอ่านประเทศรัสเซียมีอะไรมากมายที่เรายังไม่รู้ นอกเหนือจากข้อมูลในหนังสือผมก็ได้อ่านกระดานสนทนา landrussia.comในหัวข้ออื่นๆ
รัสเซียนอกจากความสวยงาม ความเป็นประเทศผู้นำด้านเศรษฐกิจแล้ว ยังแฝงความอันตรายอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวเหมือนกับกุหลาบแม้จะสวยงามแต่ก็มีหนามอันแหลมคม ไม่ว่าจะเป็นข่าวเรื่องหอที่ไม่น่าพิศมัย ผู้คนไม่ยิ้มแย้ม อากาศอันหนาวเหน็บถึงขนาดติดลบและที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ มีพวกวัยรุ่นที่คนรัสเซียเรียกว่า “สกินเฮด” หรือในยุโรปเรียกว่า NeoNazi คอยทำร้ายชาวต่างชาติ (ชาวเอเชียและชาวแอฟริกัน) มีข่าวบ่อยมากเกี่ยวกับการทำร้ายร่างกายหรือฆ่าชาวต่างชาติในรัสเซียแต่ก็ยังไม่เห็นมีข่าวคนไทยคนไหนที่โดนทำร้ายจนถึงตายที่รัสเซียนี่ คนอื่นๆยังอยู่ได้ผมก็ต้องอยู่ได้สิ ผมคิดในแง่ดี
ช่วงที่รอประกาศผลทุนอยู่ผมสองจิตสองใจมาก ใจนึงก็อยากไปเรียนแพทย์ ใจนึงก็กลัวว่าจะโดนทำร้าย กลัวความหนาว อีกอย่างการเรียนที่ไทยผมก็ในระดับดีและก็ชอบเหมือนกันยิ่งทำให้ผมไม่อยากไป
อย่างไรก็ตามผมคอยเช็คข่าวในเว็บสถานทูตและเว็บแลนด์รัสเซียเกือบทุกวันว่าประกาศหรือยัง หลังจากนั้นก็มีคนหนึ่งมาโพสต์กระทู้ว่า ประกาศแล้วในเว็บสถานทูต ผมก็ดูแต่ว่าไม่เจอเพราะว่าเว็บย้ายข้อมูลเกี่ยวกับทุนไปไว้อีกหมวดหนึ่งจนวันที่ 12 สิงหาคม 2550 ผมจำได้แม่นว่าขอคุณแม่ไปเล่นเน็ตที่ร้านเน็ต คุณแม่บอกว่า จะไปทำไมร้านเน็ตอันตราย (คุณแม่กลัวพวกเด็กๆติดยาเสพติดมากครับ แล้วก็พวกที่ข่าวขโมยเงินหรือทำร้ายร่างกายกันในสมัยนั้น) แต่ผมก็ขอออกไปพักเดียว และเช็คในเว็บแลนด์รัสเซีย มีคนมาโพสต์ลิ้งหน้าที่มีรายชื่อผู้ที่ได้รับทุน ผมเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ชื่อแล้วชื่อเล่า ทำไมไม่มีผม และมาถึงชื่อสุดท้ายของทุนระดับปริญญาตรี ที่ขึ้นด้วยนามสกุลผมก่อน….
เฮ้ย! ผมได้ทุน จะไปพูดกับคนข้างๆก็ไม่ได้ เด็กเล่นเกมคงไม่เข้าใจผมโทรไปหาคุณแม่ก่อนเลย ว่าผมได้ทุนแล้ว แล้วก็โทรไปหาคุณพ่อ โทรไปบอกเพื่อนๆ คุณอ้อม คุณกิ๊ก มีคุณปั๊กเป้าด้วย หลายๆคนที่ไม่ได้เอ่ยอีก
แล้วก็รอ…การติดต่อจากสถานทูตให้เข้าไปทำวีซ่า ระหว่างรอก็ได้อีเมลของคนที่ได้ทุนมาคุยคือ คุณแป้ง(ภาษาศาสตร์) คุณแตงกวา(นิติศาสตร์) คุณกวาง(แพทยศาสตร์) ติดต่อกันบ่อยมากโดยเฉพาะคุณกวางจะโทรมาบอกผมเลยตอนที่สถานทูตส่งอีเมลให้เข้าไปทำวีซ่า
คุณพ่อคุณแม่ของคุณแตงกวาก็ให้ผมอาศัยรถท่านทั้งสองไปทำวีซ่าที่สถานทูตและสถานที่ซื้อเสื้อผ้าเตรียมไปต่างประเทศและคุณแป้งได้ให้คำแนะนำอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับการเดินทาง ผมเป็นมือใหม่มากเลยไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศแม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านก็ยังไม่เคยเลย
ตอนต่อไปจะมาพูดถึงการเตรียมตัวมารัสเซียครับ
02/05/2010
รัสเซียนอกจากความสวยงาม ความเป็นประเทศผู้นำด้านเศรษฐกิจแล้ว ยังแฝงความอันตรายอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวเหมือนกับกุหลาบแม้จะสวยงามแต่ก็มีหนามอันแหลมคม ไม่ว่าจะเป็นข่าวเรื่องหอที่ไม่น่าพิศมัย ผู้คนไม่ยิ้มแย้ม อากาศอันหนาวเหน็บถึงขนาดติดลบและที่เลวร้ายไปกว่านั้นคือ มีพวกวัยรุ่นที่คนรัสเซียเรียกว่า “สกินเฮด” หรือในยุโรปเรียกว่า NeoNazi คอยทำร้ายชาวต่างชาติ (ชาวเอเชียและชาวแอฟริกัน) มีข่าวบ่อยมากเกี่ยวกับการทำร้ายร่างกายหรือฆ่าชาวต่างชาติในรัสเซียแต่ก็ยังไม่เห็นมีข่าวคนไทยคนไหนที่โดนทำร้ายจนถึงตายที่รัสเซียนี่ คนอื่นๆยังอยู่ได้ผมก็ต้องอยู่ได้สิ ผมคิดในแง่ดี
ช่วงที่รอประกาศผลทุนอยู่ผมสองจิตสองใจมาก ใจนึงก็อยากไปเรียนแพทย์ ใจนึงก็กลัวว่าจะโดนทำร้าย กลัวความหนาว อีกอย่างการเรียนที่ไทยผมก็ในระดับดีและก็ชอบเหมือนกันยิ่งทำให้ผมไม่อยากไป
อย่างไรก็ตามผมคอยเช็คข่าวในเว็บสถานทูตและเว็บแลนด์รัสเซียเกือบทุกวันว่าประกาศหรือยัง หลังจากนั้นก็มีคนหนึ่งมาโพสต์กระทู้ว่า ประกาศแล้วในเว็บสถานทูต ผมก็ดูแต่ว่าไม่เจอเพราะว่าเว็บย้ายข้อมูลเกี่ยวกับทุนไปไว้อีกหมวดหนึ่งจนวันที่ 12 สิงหาคม 2550 ผมจำได้แม่นว่าขอคุณแม่ไปเล่นเน็ตที่ร้านเน็ต คุณแม่บอกว่า จะไปทำไมร้านเน็ตอันตราย (คุณแม่กลัวพวกเด็กๆติดยาเสพติดมากครับ แล้วก็พวกที่ข่าวขโมยเงินหรือทำร้ายร่างกายกันในสมัยนั้น) แต่ผมก็ขอออกไปพักเดียว และเช็คในเว็บแลนด์รัสเซีย มีคนมาโพสต์ลิ้งหน้าที่มีรายชื่อผู้ที่ได้รับทุน ผมเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ชื่อแล้วชื่อเล่า ทำไมไม่มีผม และมาถึงชื่อสุดท้ายของทุนระดับปริญญาตรี ที่ขึ้นด้วยนามสกุลผมก่อน….
เฮ้ย! ผมได้ทุน จะไปพูดกับคนข้างๆก็ไม่ได้ เด็กเล่นเกมคงไม่เข้าใจผมโทรไปหาคุณแม่ก่อนเลย ว่าผมได้ทุนแล้ว แล้วก็โทรไปหาคุณพ่อ โทรไปบอกเพื่อนๆ คุณอ้อม คุณกิ๊ก มีคุณปั๊กเป้าด้วย หลายๆคนที่ไม่ได้เอ่ยอีก
แล้วก็รอ…การติดต่อจากสถานทูตให้เข้าไปทำวีซ่า ระหว่างรอก็ได้อีเมลของคนที่ได้ทุนมาคุยคือ คุณแป้ง(ภาษาศาสตร์) คุณแตงกวา(นิติศาสตร์) คุณกวาง(แพทยศาสตร์) ติดต่อกันบ่อยมากโดยเฉพาะคุณกวางจะโทรมาบอกผมเลยตอนที่สถานทูตส่งอีเมลให้เข้าไปทำวีซ่า
คุณพ่อคุณแม่ของคุณแตงกวาก็ให้ผมอาศัยรถท่านทั้งสองไปทำวีซ่าที่สถานทูตและสถานที่ซื้อเสื้อผ้าเตรียมไปต่างประเทศและคุณแป้งได้ให้คำแนะนำอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับการเดินทาง ผมเป็นมือใหม่มากเลยไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศแม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านก็ยังไม่เคยเลย
ตอนต่อไปจะมาพูดถึงการเตรียมตัวมารัสเซียครับ
02/05/2010
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น